ΔΡ. ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΕΛΟΥ, MD, FEAN


Ιατρείο νόσου Πάρκινσον και Κινητικών Διαταραχών

Καθηγήτρια Νευρολογίας, Παν/μίου Marburg


ΔΡ. ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΕΛΟΥ, FEAN

ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ

ΙΑΤΡΕΙΟ Ν. ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ / ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ Ν. ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ / ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ "ΥΓΕΙΑ'

Σύνδρομο Ανήσυχων Άκρων - Restless Legs syndrome

Μαρία Σταμέλου • 26 Δεκεμβρίου 2020

Πληροφορίες για τους ασθενείς

Τι είναι;
Το Σύνδρομο Ανήσυχων Άκρων (Restless legs syndrome – RLS) αποτελεί μία κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής νιώθει μια ακαταμάχητη ανάγκη να κινήσει τα πόδια του. Το 5-10% του γενικού πληθυσμού εμφανίζει RLS. Οι άνθρωποι με RLS περιγράφουν κάποιες φορές ένα απροσδιόριστο ή δυσκολο να περιγραφεί δυσάρεστο αίσθημα στα πόδια τους, που μπορεί να είναι ένα επώδυνο αίσθημα έντασης, ή/και σαν κάτι να τσιμπάει, να καίει ή να περπατάει βαθιά μέσα στα πόδια τους. Τα συμπτώματα χαρακτηριστικά χειροτερεύουν το απόγευμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, οδηγώντας έτσι σε προβλήματα στον ύπνο, ενώ μπορεί να εκδηλωθούν και κατά τη διάρκεια της ημέρας, ιδίως μετά από παραμονή στην καθιστή θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί να αφορούν το ένα πόδι, ή εναλλάξ ή ταυτόχρονα ακόμα και τα δύο πόδια. Το χαρακτηριστικό είναι ότι το αίσθημα αυτό ανακουφίζεται όταν ο ασθενής σηκωθεί και περπατήσει. Πολλές φορές συγχέεται με τις ακούσιες περιοδικές κινήσεις των άκρων στον ύπνο (periodic limb movements in sleep - PLMS). Στο PLMS οι κινήσεις συμβαίνουν ακούσια στον ύπνο και συνήθως τις αναφέρει όποιος κοιμάται δίπλα στον ασθενή, ενώ στο RLS ο ασθενής είναι ξύπνιος, και αισθάνεται την ακαταμάχητη ανάγκη να σηκωθεί και να περπατήσει για να ανακουφίσει αυτό το περίεργο αίσθημα στα πόδια του.

Τι το προκαλεί 
Το Σύνδρομο Ανήσυχων ́Άκρων είναι συχνά άγνωστης αιτολογίας (πρωτοπαθές) και συχνά κληρονομικό. Στην παθοφυσιολογία του εμπλέκεται ο μεταβολισμός της ντοπαμίνης ή του σιδήρου, για αυτό και η φαρμακευτική του αγωγή σχετίζεται με την ντοπαμίνη. Κάποιες από τις δευτεροπαθείς γνωστές αιτίες αποτελούν η ανεπάρκεια σιδήρου, η νεφρική ανεπάρκεια, καθώς και κάποιες νευροπάθειες. Τα συμπτώματα του συνδρόμου μπορεί επίσης να εμφανιστούν κατά την εγκυμοσύνη και να εξαφανιστούν μετά τη γέννα. Επίσης μπορεί να οφείλεται σε φάρμακα όπως κάποια ψυχιατρικά φάρμακα.

Η/ο νευρολόγος θα σας ζητήσουν κάποιες διαγνωστικές εξετάσεις, ώστε να καθορίσουν την αιτία και να συστήσουν την κατάλληλη θεραπεία.

Θεραπεία
Δεν υπάρχει θεραπεία που να οδηγεί στην ίαση για το Σύνδρομο Ανήσυχων Άκρων. Υπάρχουν όμως αποτελεσματικές φαρμακευτικές αγωγές για τον έλεγχό του. Για παράδειγμα, αν ένας ασθενής έχει χαμηλά επίπεδα αποθηκευμένου σιδήρου, συμπληρώματα σιδήρου μπορούν να βοηθήσουν. Οι παρακάτω φαρμακευτικές αγωγές μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του συνδρόμου: Φάρμακα σχετιζόμενα με τη ντοπαμίνη (λεβοντόπα, ροτιγοτίνη, ροπινιρόλη και πραμιπεξόλη), με το GABA, όπως η γκαμπαπεντίνη και η πρεγκαμπαλίνη και οπιοειδή φάρμακα. Η φαρμακευτική αγωγή λαμβάνεται συνήθως αργά το απόγευμα, πριν ξεκινήσουν τα συμπτώματα. Αν χρειάζεται μπορεί να ληφθεί και νωρίτερα. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να έχει προηγηθεί εξέταση από ειδική/ό νευρολόγο, που θα αποφασίσει ποια είναι η σωστή αγωγή για τον κάθε ασθενή. Η ρύθμιση της αγωγής θα πρέπει να γίνεται από ειδικό, καθώς οι άμεσες και όψιμες παρενέργειες απο την λάθος χρήση των φαρμάκων μπορεί να είναι σημαντικές.

10 Νοεμβρίου 2024
Στο παγκόσμιο συνέδριο για την νόσο Πάρκινσον και άλλες Κινητικές Διαταραχές παρουσιάστηκαν νέα δεδομένα και αποτελέσματα κλινικών μελετών για τη νόσο αλλά και για τον ιδιοπαθή τρόμο, τη δυστονία και τα τικ και το σύνδρομο Τουρετ (Tourette). Ιδιαίτερη τιμή και ευθύνη φέτος για εμένα, ως Προέδρου της επιτροπής Προγράμματος με μέλη από όλο τον κόσμο, να καλωσορίζουμε τους σχεδόν 5000 συνέδρους! Όλα τα τελευταία δεδομένα για το Πάρκινσον και τις Κινητικές Διαταραχές παρουσιάστηκαν στο μοναδικό ετήσιο αυτό συνέδριο του International Parkinson's disease and Movement Disorders Society (MDS, https://www.movementdisorders.org ) , που θεωρείται το βασικότερο για την ενημέρωση και την προώθηση της επιστήμης στο αντικείμενο της νόσου Παρκινσον και Κινητικών Διαταραχών
Από Μαρία Σταμέλου 23 Ιανουαρίου 2024
Μετά τη διάγνωση της νόσου Πάρκινσον σε έναν ασθενή, πολύ συχνά χρησιμοποιείται ο όρος «περίοδος του μήνα του μέλιτος», που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επιστημονικές εργασίες στα τέλη της δεκαετίας του 1970, για να δηλώσει τα πρώτα 2-5 έτη της νόσου, ως ένα στάδιο κατα το οποί υπάρχει γενικά μια σταθερή απόκριση στην αγωγή, πριν εμφανιστούν οι κινητικές διακυμάνσεις και επιπλοκές της θεραπείας. Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην επιστημονική βιβλιογραφία, στα βιβλία νευρολογίας και στα συνέδρια, αλλά και στην κλινική πράξη. Ωστόσο, ο όρος καλό θα ήταν πλέον να αντικατασταθεί. Οι λέξεις «Έχετε τη νόσο του Πάρκινσον» σε ένα άτομο που έχει μόλις διαγνωσθεί, είναι ένα σοκ για οποιονδήποτε τις ακούει εν μέρει λόγω και της άγνοιας για το οτι η νόσος είναι αντιμετωπίσιμη. Η άρνηση, ο θυμός και η κατάθλιψη είναι κοινές αντιδράσεις. Αυτά τα συναισθήματα είναι σημαντικά και απαιτούν διαχείριση και είναι δύσκολο να περιγραφούν ως ένα αίσθημα «μήνας του μέλιτος», ακόμη και όταν η διάγνωση ακολουθείται από τη χορήγηση ντοπαμινεργικής θεραπείας και την παροχή συμπτωματικής ανακούφισης. Απο την άλλη, η φράση προοιωνίζει οτι πρόκειται να έρθει κάτι χειρότερο μετά απο αυτη την περίοδο και δημιουργεί άγχος. Εμπειρίες ασθενών που σχολιάζουν πώς αισθάνονται όταν ακούν τέτοιες εκφράσεις απο τους ιατρούς τους μαρτυρούν το πόσο αδόκιμος, δυσάρεστος και κάποιες φορές προσβλητικός είναι αυτός ο όρος για μια σειρά απο διαφορετικούς λόγους (Alonso-Canovas et al 2023). Αλλά και επιστημονικά αυτά που υποδηλώνει ο όρος δεν είναι σωστά, διότι ο κάθε ασθενής είναι διαφορετικός, η διάρκεια της ανταπόκρισης χωρίς διακυμάνσεις ποικίλει και δεν υπάρχει τρόπος να προβλεφθεί η διάρκεια αυτή. Έτσι, μολονότι αρχικά ο όρος εξυπηρετούσε την επικοινωνία μεταξύ των ιατρών, σήμερα που η επικοινωνία και η θεραπευτική σχέση μεταξύ γιατρού και ασθενούς έχει αλλάξει, οι όροι που χρησιμοποιούνται θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την κατανόηση, την ενσυναίσθηση και τη συνεργασία μεταξύ επαγγελματιών υγείας και ατόμων με την νόσο (Alonso-Canovas et al 2023). Ο όρος 'πρώιμη Πάρκινσον' υπεραρκεί για να περιγράψει την αρχική φάση της νόσου. Βιβλιογραφια Araceli Alonso-Canovas et al. The Early Treatment Phase in Parkinson's Disease: Not a Honeymoon for All, Not a Honeymoon at All? J Parkinsons Dis 2023;13(3):323-328. doi: 10.3233/JPD-225064.
Από Μαρία Σταμέλου 8 Απριλίου 2022
Μπορεί η νόσος του Πάρκινσον να οδηγήσει σε διαταραχές της διάθεσης και ποιές; Πολύ συχνά. Τα πιο συχνά είναι η κατάθλιψη, το άγχος και η απάθεια. Η νόσος Πάρκινσον χαρακτηρίζεται και από μια πληθώρα άλλων μη-κινητικών συμπτωμάτων και όχι μόνο από τις γνωστές κινητικές δυσκολίες. Σε κάποιους ασθενείς, τα μη κινητικά συμπτώματα και ειδικά το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής περισσότερο και από τα ίδια τα κινητικά προβλήματα. Πολλές φορές μπορεί και να προηγούνται της εμφάνισης των κινητικών συμπτωμάτων (δηλαδή του τρόμου, της βραδύτητας κτλ). Συχνά, ένας ασθενής δηλαδή εμφανίζει πρώτα ανεξήγητη κατάθλιψη και άγχος που τον οδηγούν στον ψυχίατρο, λαμβάνει αγωγή που πολλές φορές μπορεί να μην είναι αποτελεσματική, και μήνες ή και κάποια χρόνια μετά, αρχίζει να τρέμει, ή να είναι δύσκαμπτος. Άλλοι ασθενείς μπορεί να τα εμφανίσουν έχοντας ήδη χρόνια τη νόσο. Μεγάλο ρόλο παίζουν και τα φάρμακα που λαμβάνονται για τα κινητικά συμπτώματα, ενώ το άγχος μπορεί να εμφανίζεται συχνά στην περίοδο «off», όταν τα επίπεδα των φαρμάκων δηλαδή είναι χαμηλά. Γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα στη νόσο Πάρκινσον? Η ελάττωση ορισμένων σημαντικών ουσιών στον εγκέφαλο, όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και η νοραδρεναλίνη, μπορούν να οδηγήσουν στις διαταραχές αυτές. Βέβαια, πέραν αυτού, η δυσκολία την αποδοχή της νόσου και η στάση μας απέναντι της, αλλά και πολλοί άλλοι παράγοντες (προηγούμενο ιστορικό, κοινωνικοί, οικογενειακοί κτλ), μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε τέτοια συμπτώματα. Αντιμετωπίζονται; Ναι, αντιμετωπίζονται. Καταρχάς θα πρέπει να διαγνωστούν. Πολλοί ασθενείς δεν μιλούν εύκολα για το πώς νιώθουν, ή δεν θεωρούν ότι υπάρχει συσχέτιση της νόσου με αυτά τα συμπτώματα. Επιπλέον θα πρέπει να διερευνηθεί από τον νευρολόγο η συσχέτιση ή όχι με την λήψη φαρμάκων, ενώ σημαντική είναι και η συμβολή του ψυχιάτρου, καθώς η προσέγγιση θα πρέπει να είναι διεπιστημονική. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, με αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα, αλλά και τα ίδια τα ντοπαμινεργικά φάρμακα. Η ψυχοθεραπεία και η συστηματική άσκηση μπορούν να βοηθήσουν. Η εξατομίκευση της θεραπείας είναι κεφαλαιώδους σημασίας και απαιτεί εξειδίκευση και εμπειρία. Συμπερασματικά Η κατάθλιψη, το άγχος και η απάθεια μπορεί να αποτελούν συχνά συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον. Μπορεί να εμφανιστούν νωρίς, ακόμα και πριν τα κινητικά συμπτώματα ή να εμφανιστούν αργότερα στην πορεία της νόσου. Είναι σημαντικό να μιλήσετε στη/στο νευρολόγο σας εάν νιώθετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα. Η φαρμακευτική αγωγή, η ψυχοθεραπεία και η κοινωνική υποστήριξη είναι σημαντικές για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων αυτών.
Από Μαρία Σταμέλου 6 Απριλίου 2022
Αυτή η εξαιρετική εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα Παρκινσον, επικεντρώνεται σε πρακτικές συμβουλές και προγράμματα άσκησης.
Από Μαρία Σταμέλου 17 Μαρτίου 2022
Ενημερωθείτε σχετικά με τις Διαταραχές βάδισης στην νόσο Πάρκινσον από την Νευρολόγο Μαρία Σταμέλου στο Μαρούσι.
Περισσότερα Άρθρα
Share by: